نامه کوبنده و هشدار امیر شیبانی زاده به صادق لاریجانی و آغاز اعتصاب غذای او در خمایت ازاشکان ذهابیان

امیر شیبانی زاده بار دیگر اعتصاب غذای خود را آغاز کرد
این فعال سیاسی و مدنی شهر مشهد که اخیرا به 8 سال حبس تعزیری محکوم شده ئ تا مدتی دیگر برای اجرای حکم به زندان خواهد رفت,در صفحه ی فیس بوک خود خبر از آغاز اعتصاب غذای خود در حمایت از اشکان ذهابیان داد.
در گذشته هم شیبانی در حمایت از اعتصاب غذای 12 زندانی سیاسی,دست به اعتصاب غذای خشک زده بود که بخاطر وضعیت جسمی نامساعدی که بعد از بازداشتش پیدا کرده بود ضعیف شده و به بیمارستان منتقل شده بود ولی اعتصاب خود را نشکست تا وقتی که زندانیان سیاسی خبر از پایان اعتصاب غذای خود دادند.
این دانشجوی محروم از تحصیل دانشگاه مشهد بار دیگر در حمایت از اعتراض اشکان ذهابیان که مدتی است دست به اعتصاب غذا زده,دست به اعتصاب غذا زد و همچنین طی نامه ای سرگشاده خطاب به صادق لاریجانی هشدار داد که نگذارند فاجعه ای همچون شهادت شهید هدی صابر اتفاق بیافتد .

متن کامل این نامه و اعلام اعتصاب غذا از صفحه فیس بوک شخصی امیر شیبانی زاده

همانطور که میدانید اشکان ذهابیان که از فعالین دانشجویی دانشگاه فردوسی مشهد و عضو سابق دفتر تحکیم وحدت بوده است,مدتی است که در حبس غیر قانونی در زندان متی کلا در بدترین وضع ممکن به سر میبرد,مدتی است که برای رسیدن به حقوق قانونی و همچنین پیگیری تخلفات قوه ی قضاویه که در پرونده ی ایشان به وضوح دیده میشود,دست به اعتصاب غذا زده است و تا رسیدن به حقوق خود ایستاده است.تا بحال به علت اعتصاب غذای ایشان,جسمشان بسیار اسیب دیده و در وضعیت جسمی بدی به سر میبرند...به همین دلیل من هم با فرستادن نامه ای به ایت الله لاریجانی هم بصورت ایمیل و هم بصورت کتبی که پست شده,اعلام حمایت خود را از این آزاده ی در بندمان و همینطور 9 تن از دوستانش که با او اعلام همبستگی کرده اند,حمایت و همبستگی خود را با این آزادمردان اعلام داشته و اعتصاب غذای نامحدود خود را از همین لحظه شروع خواهم کرد و همچنین در این مورد نامه ای به اقای لاریجانی فرستادم که در اینجا هم نسخه ای از آن را در اختیار همه میگذارم............

بسم الله الرحمن الرحیم

جناب آیت الله صادق اردشیر لاریجانی,

با سلام

مدت طولانی است که در کشوری به نام ایران که شما در آن با عنوان رئیس قوه ی قضائیه شناخته میشوید,ظلمهای فراوانی میشود و شما که وظیفه تان مبارزه با ظلم و فساد در کشور است,عمدا و یا سهوا از آنها چشم پوشی میکنید.

البته بارها و بارها دلسوزان نظام,نخبگان مسائل سیاسی و اقتصادی و همراهان جامعه با فرستادن نامه های متعدد این ظلم و فساد را چه در دستگاه امنیتی و قضایی و چه در دستگاه حکومتی به شما اعلام کرده اند و هشدار داده بودند که سیستم حکومتی کشور به دست نا اهلان و نامحرمان افتاده و باید هرچه زودتر برای نجات نظام جمهوری اسلامی,در مقابل آنها ایستاد تا جمهوریت نظام دچار اخلال نشود.

آنقدر بی توجهی کردید که دیگر نه از اسلامیت نظام چیزی مانده و نه از جمهوریتش.

این مطلب را مهندس میر حسین موسوی هم به شما هشدار داده بودند ولی متاسفانه گوش شنوایی در کار نبود و بجای استفاده از نظرات ارزشمند نخبگان مسائل ایران,که هدفی جز پیشرفت جامعه نداشتند,انها را با ظالمانه ترین رفتار که در شان و شخصیت یک حکومت اسلامی نیست در قل و زنجیر کردید و به خیال خودتان صدایشان را بریدید تا کسی ندای حق خواهی شان را نشنود.

ولی دیدید که مردم خودشان هوشیار شده اند و به حقوق خود آگاه هستند,همانطور که در 25 بهمن 1389 حضور مجدد و بیداری خود را اعلام کردند.

اگر میخواهید طبق معمول بگویید که کسی نبوده و ما زندانی سیاسی نداریم و ندایی را در خیابان به قتل نرساندیم و کار انگلستان بوده,به صحبتهای من که مدتیست همچون یک بغز در گلویم گیر کرده ,گوش دهید.

اینجانب امیر شیبانی زاده اعلام میکنم که در 3 سال گذشته بارها و بارها توسط نیروهای حکومتی و امنیتی که تحت عنوان وزارت اطلاعات,حفاظت سپاه و بسیج مشغول به فعالیت هستند,مورد آزار و شکنجه های جسمی و روحی قرار گرفته ام و مدتها در سلولهای انفرادیشان شکنجه های مختلف همچون ضرب و شتم,نگهداری در سرما و همچنین تهدید به آزار جنسی را متحمل شده ام.

و برای شهادت بر محتوای این نامه در هر زمان و مکانی که اعلام نمایید ,حاضر خواهم شد و شرح دقیقی از حوادثی که بر سر بنده و دیگر دوستانم امده که خود شاهد بوده ام خواهم داد.

این را فراموش نکنید که ما فرزندان کسانی هستیم که با خونشان این نظام را آبیاری کرده اند تا به رشد و نمو برسد.

پدر من جانباز جنگ تحمیلی و سرهنگ بازنشسته ی نیروی انتظامی هستند و فکر میکنم فرزندشان حق دادخواهی داشته باشد.

هدف از نوشتن این نامه و مقدمه ای که در بالا مطرح کرده ام این است که یک ظلم و جنایت دیگر را به گوشتان برسانم.

مدتی است که یکی از فرزندان این مملکت در زندانهای شما ,به ناحق در بند است.

اشکان ذهابیان که یکی از نخبگان دانشجویی و سیاسی این مرز و بوم بحساب می آید بیش از 3 ماه است که به ناحق و به جرم نکرده,در زندان متی کلای بابل به اسارت درآمده و هنوز هیچ دستگاهی به وضعیت پرونده ی وی و اعتراضاتی که نسبت به پرونده داشته است رسیدگی نکرده و حاضر به پاسخگویی به او و خانواده اش نشده است.

اقای ذهابیان مدتی است که برای اعتراض به نشنیده گرفتن صدایشان و در نظر نگرفتن حقوق شهروندیشان,دست به اعتصاب غذای نامحدود زده و در وضعیت وخیم جسمانی به سر میبرد,ولی هنوز هیچ دستگاهی حاضر به رسیدگی به اعتراضات ایشان نشده است.

این امر باعث خشم دوستداران ایشان و جامعه ی مردمی و مدنی ایران و جهان شده است و همگی به راه های مختلف از شما درخواست کرده اند تا از تکرار فاجعه ای همچون شهادت شهید هدی صابر جلوگیری کنید,ولی همچنان بی توجهی و ظلم شما در مقام رییس قوه ی قضائیه ادامه دارد و حاضر نیستید که به این قدرت طلبی و ظلمت بی همتایتان پایان دهید.

بنده به عنوان فرزند یک جانباز که برای نگهداری و حفظ ابرو و ناموس وطنش از جان گذشتگی کرده و شنوایی گوش چپ,عصبهای پای راست و همچنین قسنتی از مهره های کمرش را از دست داده است,برای پاسداشت هدف پدرانمان و حفظ ارزشهایی که خونهایشان را نثارش کرده اند,برخود واجب دانسته تا برای چندمین بار به شما هشدار بدهم که مقابل این ظلم و فساد رایج در دستگاه حکومتی و امنیتی بایستید,قبل از اینکه بسیار دیر شود

در غیر اینصورت به حکم اسلام که در آن آمده :مسلمانی که به برادر مسلمانش ظلم کرده و یا در مقابل ظلمی که بو او میشود ,جهاد نکند همانا از کافرین است

.شما نیز کافر حساب میشوید و دیگر هیچ مسلمانیتی که صحبت از آن میکنید ندارید

پس لطفا تا دیر نشده به خود آیید.

من هم از امروز جمعه بتاریخ 11 شهریور 1390 از حرکت اعتراضی و به حق اشکان ذهابیان حمایت کرده و اعلام همبستگی میکنم و اعتصاب غذای خود را آغاز میکنم.

همچنین همراه با 9 نفر از فعالین سیاسی وجوانان استان مازندران که خواسته های خود را طبق نامه ای برای شما ارسال کرده اند,اعلام می دارم اگر تا پایان ساعت اداری روز شنبه 12 شهریور 1390 گشایشی در وضعیت این زندانی مظلوم بوجود نیاید ازتمامی ظرفیت ها و راه های قانونی و مدنی همبستگی عملی خود را با وی نشان خواهیم داد

باشد که تمام گمراهان به راه راست هدایت شده و به معنی واقعی انسانیت را تجربه کنند

امیر شیبانی زاده.